Έκθεση εγκαλεί Μπους, Κλίντον και Ομπάμα για βασανιστήρια εντός και εκτός ΗΠΑ

Διαμαρτυρία για το Γκουαντάναμο έξω από το Λευκό Οίκο

«Είναι αναμφισβήτητο ότι οι ΗΠΑ χρησιμοποίησαν την πρακτική των βασανιστηρίων» μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001 και «οι πιο υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι της χώρας φέρουν την ευθύνη», είναι το πόρισμα της έκθεσης της Constitution Project που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα.

Η μελέτη κατηγορεί πρωτίστως την κυβέρνηση του Τζορτζ Μπους, αλλά και εκείνες του Μπιλ Κλίντον και του Μπαράκ Ομπάμα, και υπογραμμίζει ότι τα βασανιστήρια «έγιναν εντός και εκτός της χώρας».

Το συμπέρασμα της έκθεσης είναι ότι «βασανιστήρια έγιναν πολλές φορές και σε πολλές τοποθεσίες» και σε καμία περίπτωση δεν περιορίστηκαν στους τρεις κρατούμενους που υπεβλήθησαν σε εικονικό πνιγμό στις φυλακές της CIA, οι οποίοι σήμερα είναι φυλακισμένοι στο Γκουαντάναμο (Χάλεντ Σέιχ Μοχάμεντ, Αμπού Ζουμπέιντα και Αμπντ Αλ Ραχίμ Αλ Νασίρι).


Στην έκθεση των συνολικά 577 σελίδων, την οποία συνέταξε μια ομάδα 11 ατόμων, κατηγορούνται «οι πλέον υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι της χώρας —πολίτες και στρατιωτικοί— ότι φέρουν ένα μέρος της ευθύνης επειδή έδωσαν την έγκρισή τους και συνέβαλαν στη χρήση βασανιστηρίων».

Καταρχήν οι συμβάσεις της Γενεύης, «ένα σεβαστό (νομικό) εργαλείο που διασφαλίζει την ανθρώπινη μεταχείριση σε καιρό πολέμου, δεν εφαρμόζονται στα μέλη της Αλ Κάιντα ή στους Ταλιμπάν, που αιχμαλωτίστηκαν στο Αφγανιστάν, ή στο Γκουαντάναμο», υπογραμμίζεται από τους συντάκτες της έκθεσης.

Εξάλλου ο πρόεδρος Μπους είχε δώσει άδεια στη CIA να χρησιμοποιεί «ωμές τεχνικές» για έναν αριθμό κρατουμένων στις μυστικές φυλακές που δημιουργήθηκαν από τη CIA στην Ταϊλάνδη, την Πολωνία, τη Ρουμανία και τη Λιθουανία. Μετά τη χρήση τους στο Μπαγκράμ, στο Αφγανιστάν, ο τότε υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Ντόναλντ Ράμσφελντ ενέκρινε τη χρήση βάναυσων «τεχνικών ανάκρισης» στο Γκουαντάναμο, όπως η στέρηση ύπνου, η γύμνια ή οι απειλές με την χρήση σκύλων. Ωστόσο «η πλειονότητα των βασανιστηρίων που έγιναν στο Γκουαντάναμο, στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ δεν έλαβαν ποτέ σαφή έγκριση», αναφέρεται στην έκθεση.

Οι δικηγόροι του υπουργείου Δικαιοσύνης είχαν δώσει «νομικές συμβουλές» και τα «υπομνήματα» που συντάχτηκαν τότε για να αιτιολογήσουν τις μεθόδους αυτές «συνιστούν μια δυνητική βοήθεια στα καταπιεστικά καθεστώτα» αλλού στον κόσμο, σύμφωνα με την έκθεση. Η τάση αυτή αντιστράφηκε, υπογραμμίζεται, με «την αποκάλυψη των ωμοτήτων στο Αμπού Γράιμπ το 2004» στο Ιράκ και «την καταδίκη που ακολούθησε εντός και εκτός της χώρας», η οποία συνοδεύτηκε από ένα σύνδρομο «ντροπής μεταξύ των Αμερικανών».